środa, 17 czerwca 2009

Gliwice-Łabędy-Gliwice




























Peron pierwszy dworca kolejowego w Łabędach przywitał mnie zaspami, oblodzonym chodnikiem i wiatrem wiejącym przenikliwie wzdłóż szyn tylko po to żeby cierpliwie czekający na spoźniony pociąg ludzie mogli trochę bardziej zmarznąć. Kolejka pędząca od strony Kędzieżyna Koźla sprawiała wrażenie unoszacej się w powietrzu na białej chmurze śniegu wzbijanego pędem powietrza. Zatrzymując się z piskiem syk sprężonego powietrza otwiera drzwi odsłaniając zamyślonych ludzi stojących w przejściu. W momęcie wejscia do ogrzewanego wnętrza kolejki rozpoczynała się ciekawa i niezwykła podróż. Zawsze jak człowiek zaczyna jeździć regularnie koleją lub innym środkiem transportu odkrywa na nowo okolice, które wydawać by się mogło, zna doskonale. Z podróżą z Łabęd do Gliwic nie jest inaczej. Zamarznięta tafla wody w gliwickim centrum logistycznym, samotny wagon mieszkalny na zapomnianej bocznicy, uśpione dźwigi portowe. Elektrociepłownia z zupełnie nowej perspektywy i podwórko kamienicy obok parku Chopina na ulicy Dubois, ktorego nigdy bym nie zobaczył. Efekt ten niestety nie trwa zbyt długo. Odwilż i pierwsze oznaki wiosny przynoszą znudzenie. Obrazy za oknem przestają zaskakiwac i chyba czas i rutyna maczali w tym swoje palce. Mimo wszystko natlok ciekawostek był niezwykły a w końcu przejazd z Gliwic do Łabęd trwa dokładnie 7min.

Brak komentarzy: